De regeringsperiode van Maria Theresia

Tijdens de regeringsperiode van Maria Theresia begon ook de lederindustrie van Sankt Vith. In maart 1752 startte Hubert Buschmann de leerlooiertraditie van Sankt Vith, die in haar bloeitijd meerdere bedrijven met meer dan 600 looikuipen (bijna 10.000 huiden) omvatte.

Het leder van Sankt Vith werd met paard en kar naar Leipzig en naar Frankfurt naar de beurs gereden en had een heel hoge reputatie.

In de tijd van Maria Theresia vinden we ook de ordening van ‘Theresiaanse Kadasters’, een lijst van inwoners en gebouwen aan de hand van woonplaats en rechtsgebieden die werd gemaakt voor belastingdoeleinden. Op de lijst van de stad Sankt Vith is te lezen dat ‘de stad nog niet volledig opgebouwd is en gedeeltelijk in zeer slechte toestand’ is. Een belasting in de huidige zin van het woord bestond toen echter nog niet omdat de belasting van de inwoners van de stad toen de helft minder was dan die van de buitenlanders die niet het burgerrecht bezaten.

Gelijkheid van alle inwoners en definitieve afschaffing van lijfeigenschap, de leendienst en het leenstelsel (Ancien Régime) kwam er eerst met de Franse Revolutie. In het verloop van de Oostenrijkse-Franse oorlog bezetten de Fransen na de slag van Fleurus (juni 1794) het huidige België en ook het gebied rond Sankt Vith. Dit betekende het einde van de heerschappij van Sankt Vith evenals het Hertogdom Luxemburg. De laatste leenheer, Wilhelm van Nassau vluchtte in 1795 met zijn familie naar Engeland. Sankt Vith was onmiddellijk de zetel van een ‘Mairie’ (burgemeester) en bouwde met de omliggende burgemeesters het kanton Sankt Vith dat toen tot het arrondissement Malmedy in het Département de l’Ourthe behoorde.

Na de nederlaag van Napoleon bij Waterloo werd ons gebied op het Weense congres (1815) bij de Pruisische Rijnprovincie gevoegd onder het beheer van Aachen. Sankt Vith, tot 1820 districtsstad, behoorde dan tot 1920 bij het territorium van Malmedy.

In deze periode ervoer de stad en zijn omgeving enige verbeteringen wat betreft de levenskwaliteit (land- en bosbouw, watervoorziening, schoolwezen, ziekenhuisbouw, postwezen, spoorwegbouw). De verbinding met de spoorweg (vanaf 1887) had voor de ontwikkeling van de stad een belangrijke betekenis. In de bloeitijd werden in het station van Sankt Vith dagelijks 30 personen- en 80 goederentreinen ontvangen; rond 1200 personen waren hier tewerkgesteld; de betekenis als bedrijfsstad groeide.