Het ontstaan van Sankt Vith

Volgens één opinie heeft er op deze plek eens een Keltische tempel gestaan of Sankt Vith was al in de Romeinse, respectievelijk Frankische tijd, bewoond. Andere plaatselijke onderzoekers zijn van mening dat het ontstaan van Sankt Vith begon in de derde nederzettingsperiode (850-1150).

Men had inderdaad in het stadsdeel tot nu toe geen pre-, respectievelijk vroeg geschiedkundige vondsten gedaan, zodat men ervan kon uitgaan, dat dit gebied in pre-Romeinse en Romeinse tijd geen nederzettingsgebied was, maar wel een doorreisland.

Dit vermoeden wordt gesteund door het feit dat oude nederzettings- respectievelijk cultplaatsen in de nabijheid van Sankt Vith bestaan hebben (Breitfeld, Wiesenbach, Neundorf), die echter wel meestal in berg- of dal gebieden gebouwd werden en bescherming boden tegen de weersomstandigheden, en waar het plateau van Sankt Vith ondertussen ook militaire- of handels strategische voordelen bood alsook klimatologische voordelen.

De nederzetting heeft zich dan vermoedelijk vanaf 900 na Christus aan de kruising van de in noord-zuidelijke richting lopende oude Romeinse weg van Reims naar Keulen en de lokale, in west-oostelijke richting lopende verbinding van de beide oude steden Malmedy en Prüm als markt- en pelgrimsoord ontwikkeld, want in oorkonden van de 12^de eeuw worden zowel de Vituskerk alsook de douane controleposten en de markt vermeld. Sankt Vith duikt hier voor het eerst op uit de duisternis van de geschiedenis en presenteert zich reeds als echt belangrijke plaats.